Filmləri ilə səs-küyə səbəb
olan və həmçinin tez-tez səhv başa düşülən ekspressionist rejissorlardan biri də
yuqoslav Dusan Makavejevdir. Onun “Sweet Movie” filmi tamaşaçını narahat edən səhnələrlə
dolu olsa da, burada sənət və gözəlliyə də yer verilib. Rejissor bu filmində
şiddət və seks səhnələrindən kapitalizm və kommunizmə qarşı bir silah kimi
istifadə etmişdir.
Filmdə başlıca 2 hekayə
var. İlk olaraq Kanadanın gözəllik kraliçası olan qadınla rastlaşırıq və
o yavaş-yavaş ekzistensializmin faciəvi həyatına daxil olur. Televiziya
proqramı vasitəsilə bakirəliyi təsdiqlənən gözəl qadın mükafat olaraq
qızıl penisə malik kapitalist şəxslə evləndirilir. Filmdə isə gözəl qadın
dünyanı simvolizə etdiyi üçün həmin varlı şəxslə yaşamaqdan imtina edərək daha
aşağı təbəqədən olan qaradərili şəxslə qaçır.
İkinci hekayədə isə biz
Anna Planetanın həyatına daxil oluruq. O, 7 ildir ki, Polşadan sürgün olunmuş
gözəl bir aktrisadır və o öz ölkəsinə heç cür qayıda bilmir. Viza ala bilmədiyi
üçün o, ölməkdə olan anasından uzaqda qalır. Beləcə Anna Polşadan uzaqda
Amsterdam kanallarında gəzərək həyatına davam edir. Onun gəmisinin adı isə
“Qurtuluş” idi və gəminin qarşısında Marksın gözüyaşlı böyük bir büstü var idi.
Həmçinin Yuqoslaviyanın kommunist ölkə olmağı filmə öz siyasi təsirini göstəmişdir.
Cəmiyyət kommunizmdən asılı idi və Marksın yaratdığı ideallar dağılmaqda idi.
Buna görə də filmdə Marksın gözüyaşlı büstü bir növ ədalətin bərpa olunmağına
işarə idi.
Filmdə siyasət və incəsənət
harmoniya təşkil edir. Filmi daha çox rejissorun tamaşaçıya səslənişi kimi qələmə
vermək olar ki, bu da onların inanıb etibar etdiyi hökümətə qarşı güclü zərbə
idi. “Sweet Movie” kimi filmlərin tamaşaçıya təsir etmə gücü daha çoxdur. İnsanlar
“Salo, or the 120 days Sodom” haqda danışsalar da əslində cəsarətsizdilər. Əgər
film sürrealizm və simvolizmlə birləşibsə insanlar o film haqda danışmaqdan çəkinməyəcəklər.
Filmdə həmçinin Xatın faciəsinə də işarə edilir. Stalinin müharibə illərində
verdiyi qərar minlərlə polşalı hərbçinin həyatına son vermişdi. Film
kionteatrlarda göstərildiyi vaxt senzuralarla rastlaşsa da Xatın qətliamına
senzura qoyulmamışdı.
Bu filmdə rejissor
sıxışdırılmış insan duyğularını üzə vurmaqdan çəkinmir. Filmdə dəlilərin yediyi
yemək səhnəsi bu mənada zorakılığın, iyrəncliyin pik nöqtəsi hesab etmək olar.
Digər bir səhnədə Anna Planetanın öz sevdiyi kişini şəkər vannasında öldürməyi
insanın içində yatıb qalmış zorakılıq duyğularının üzə vurmağı haqda daha bir
nümunədir. Annanın şokolad içində rəqs etməyi kino tarixində estetikliliyi ilə
seçilən səhnələrindən biri kimi qiymətləndirmək olar. Filmdə istifadə olunan
musiqilər isə simvolizmlə harmoniya təşkil edib və filmin alt mətnini
formalaşdırmaqda mühüm rol oynayıb.
0 Şərh:
Yorum Gönder