Gölün ortasında bir məbəd... Yaşlı və gənc keşiş
arasındakı öyrətmə və öyrənmə əlaqəsi, məhdud bir məkan üzərindən bütün kainata
dair bir hekayə ... Filmin adından da görülən mövsümi axıcılıq insanın həyatındakı
ağrıları, xoşbəxtlikləri, günahlar və təcrübələri simvollarla bizə göstərir.
Kim-Ki Duk sənətinin zirvəsi kimi qiymətləndirilən film, sakit bir atmosferdə insan
həyatının bütün yaşantılarını müvəffəqiyyətlə əks etdirir. Cənubi Koreya
xaricindəki festivallarda da bir çox mükafat alan film həmçinin ovsunlayıcı mənzərələri
və rənglərin harmoniyasında tamaşaçısına təsir etməyi bacarır.
Film mövsümlərin adlarından ibarət olan 5 hissədən
ibarətdir. Bu insan ömrünün uşaqlıq, gənclik, yetkinlik və qocalıq kimi mərhələlərini
mövsümlərlə əlaqələndirilmiş şəkildə təsviridir. Filmdə hadisələr Cənubi Koreya
dağlarının arasında qalan kimsəsiz bir gölün ortasındakı Buddist məbədində cərəyan
edir. "Spring, Summer, Fall, Winter ... and Spring" mənlik,
yetkinlik, mənəviyyat, nəfs, təmizlənmək kimi mövzular üzərindən kinomatoqrafiya
zirvələrini fəth etmiş tək-tük filmlərdəndir.
Mövsümlərin sıralanması və dəyərləndirilməsinə keçməzdən
əvvəl onlara bütünlük qazandıran məkandan söz etsək yerinə düşər. Çöl və içərisini
ətrafında divarları olmayan qapılar üzərindən əks etdirən Buddist məbədi
insanın bir inanca sığınmasının metaforası kimi qəbul edilə bilər. Özünü təbiətdən
ayırmayan, üzərində olduğu gölün ritmiylə hərəkət edən məbəd eyni zamanda simvolik
qapılarıyla özünü mühafizə edir. Məbədin təbiətlə qurduğu əlaqə, onu mənliyi ilə
bütövləşdirən keşişdə də görünür. İnancına sığındığı və özünü qoruduğu bu məbəd,
keşiş üçün bir mülkiyyətdən daha böyük məna daşıyır.
Filmdə yazın başlamağı ilə insanlar arasındakı əlaqələrin
yenilənməyi, bir-birlərini kəşf etməyi, öyrənməyi və tanımağı, bir sözlə yenidən
doğuşu təsvir olunur. Yaz personaj olaraq özünü uşaqda tapır. Burada diqqət çəkən
digər məsələ, şiddətin ilk olaraq uşaqlığa söykənən şüursuzluqla eynişləşdirilməsidir.
Bu
balaca şagirdin heyvanlara işgəncə verməyi, onlara gücünün çata bilməyində öz əksini
tapır. Yetkinlik dövründə yenidən rastlaşdığımız şiddət, toxumlarını səpdiyi
uşaqlıqdan fərqli olaraq şüurlu şəkildə qarşımıza çıxır və bu da insanın
varolma səbəblərinə aid bir xüsusiyyət kimi göstərilir. Beləliklə, rejissorun demək olar ki, bütün filmlərində
cızdığı şiddət və varolma əlaqəsinin ilk addımlarını "Spring, Summer, Fall, Winter ... and
Spring"də atdığına şahid oluruq.
Yazın ardından gələn yay fəsliylə birlikdə
uşaqlıqdan gəncliyə keçid reallaşır. Yayda isə daha çox eşq, cinsəllik,
bağlanma kimi hisslər ön plana çıxır.
Rejissorun bir çox filmindəki kimi kişilərin ön planda olduğu "Spring,
Summer, Fall, Winter ... and Spring" filmində qadın, eşq və cinsəllik mövzusu
ilə əlaqəli olaraq hekayəyə daxil edilir. Filmdə qadının, heyvanların cütləşməsi
görüntülərinin ardından göstərilməsi də buna
bir daha sübutdur. Mülkiyyət olaraq da əsas vurğunu qadına sahiblənmə üzərində
göstərən bu bölüm, keşişin şagirdinə "Sahiblənmə istəyi, öldürmə arzusu
yaradır" sözüylə daha da təəccüblü bir hal alır.
Artıq 20 yaşlarına çatdığını gördüyümüz şagirdin sahib
olmaq istəyindən doğan qəzəb və nifrəti yerini payızla birlikdə gələn ölüm,
intiqam, əzab və silaha verir. Bütün baş verənləri isə rejissor keşişin gənc
şagirdinə dediyi "Kişilərin dünyasını bu vaxta qədər başa düşmədinmi?"
ifadəsiylə nöqtələyir. Bununla bir çox filmində saflığın,
dürüstlüyün, yaxşılığın, mərhəmətin simvolu olaraq verdiyi qadın obrazına işarə edir.
Tamaşaçısını dərindən düşündürən "Spring,
Summer, Fall, Winter ... and Spring" insanın doğumdan ölümə yaşadığı həyatın
tamlığını gözlər önünə sərən bir şah əsəridir. Filmdə həyatın mövsümlərin və təbiətin periodik
təsviri ilə verilməsi, əslində insanın təbiətdən qopduğunu təsirli bir dillə
bizlərə çadırır.
0 Şərh:
Yorum Gönder